بررسی رابطه بین حاکمیت شرکتی و ریسک (شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران)

در سال های اخیر پیشرفت های قابل ملاحظه ای در استقرار حاکمیت شرکتی از طریق قانون گذاری و نظارت و نیز اقدامات داوطلبانه شرکت¬ها در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه صورت گرفته است. نظام حاکمیت شرکتی، مجموعه روابط میان مدیریت اجرایی، هیأت مدیره، سهامداران و سایر طرف های مربوط در یک شرکت است که با هدف ایجاد ساختاری مناسب موجب تنظیم اهداف شرکت شده و راه های دستیابی به آن اهداف و نظارت بر عملکرد را نیز تعیین می¬کند. استقرار مناسب ساز و کارهای نظام حاکمیت شرکتی، اقدامی اساسی برای استفاده بهینه از منابع، ارتقای پاسخ گویی، شفافیت، رعایت انصاف و حفظ حقوق همه ذی نفعان شرکت¬هاست. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر مکانیزم های حاکمیت شرکتی شامل اندازه هیأت مدیره، استقلال هیأت مدیره، دوگانگی نقش مدیرعامل، مالکیت مدیریتی، مالکیت متمرکز و مالکیت خانوادگی بر ریسک شرکت های مورد بررسی است. در تحلیل ها از داده های 91 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی 1391-1387 استفاده شده است. روش مورد استفاده برای آزمون فرضیه ها، روش رگرسیونی داده های ترکیبی است و متغیر ریسک در این تحقیق از طریق مدل capm استخراج شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که رابطه مثبت و معناداری بین اندازه هیأت مدیره، مالکیت متمرکز و دوگانگی با ریسک وجود دارد. هم¬چنین رابطه منفی و معناداری بین مالکیت خانوادگی واستقلال هیأت مدیره با ریسک وجود دارد، ولی رابطه معناداری بین مالکیت مدیریتی و ریسک وجود ندارد. به¬علاوه رابطه مثبت و معناداری بین ساختار حاکمیت شرکتی با ریسک شرکت وجود دارد.